Mijn dochter voelt zich innerlijk als een ontplofte ballon, ik uiterlijk. Bij mijn dochter: emotionele stress, bij mij: puur ontregelde hormonen. Bij mijn dochter kan ik middels eenvoudige, doch krachtige technieken heel gemakkelijk een gaatje in de ballon prikken, zodat overmatige lucht eruit kan lopen (lees, ontlading van spanning), bij mezelf is dat lastig. Een gaatje prikken in mijn buik die deze dagen groter lijkt dan ooit?! Ik doe mee met de maan die gisteravond helemaal vol was. Hoera! Normaliter betekende dat het begin van mijn maandelijkse cyclus, nu volg ik als het ware de zwelling van de maan, maar laat ik vervolgens niet los – een soort “schijn-cyclus” (gelukkig nog net geen schijnzwangerschap). Dat laatste heb ik ooit gehad en oh wat was dat pijnlijk toen de schijn eenmaal doorbroken werd. Nu wacht ik eigenlijk ook op dat moment dat de schijn doorbroken wordt, zodat mijn lichaam langzaamaan weer haar normale proporties aanneemt. Ik weet dat dit moment ergens zal komen – mede ook omdat ik mijn energieën zo goed mogelijk in balans houd – maar toch is het soms lastig. Ben je op vakantie, wil je stralen in de zon en voel je je plompt als een ballon die op knappen staat…..
Ik kan het dit keer echter wel veel makkelijker accepteren dan andere momenten in mijn leven waarop mijn lichaam niet “deed” wat ik wilde. Ik voel ergens een soort aanvaarding. Dit is nu eenmaal wie ik ben. Bovendien is mijn lieve buik me zo goed van dienst geweest: 2x zwanger zonder problemen, altijd een goede spijsvertering. Wat zeur ik toch? Ik zou ieder deel van mijn lichaam moeten eren, naar ieder deel en iedere cel mijn dankbaarheid moeten uitspreken. En dat doe ik ook steeds meer, want deze boodschappen van dankbaarheid zijn het meest krachtig met een positieve chemie van het lichaam als effect. En OK, we blijven ook menselijk, dus help ik ‘stiekem’ mijn buik een beetje om niet al te rond te worden. Een fantastische oefening vind ik de ‘Belft Flow’ – het is net alsof je energetisch alle ballast wegstrijkt en in feite doe je dat ook werkelijk. Daarnaast doe ik iedere keer als ik naar het toilet ga (omdat ik dan meestal mijn lieve buik zie) een ademhalingsoefening die bedoeld is om overmatige vetophoping verminderen, een vetlaag die kan zijn ontstaan door een verstoorde cortisolbalans. Wil je weten hoe deze oefening gaat, kijk dan naar mijn filmpje ‘de metabole buikademhaling’. Tevens vind je op mijn YouTube kanaal het filmpje ‘de Belt Flow’ waarin ik voordoe hoe je dit energiesysteem kunt activeren om energie die zich ophoopt rond je buik weer in beweging te brengen.
Menu